Ширакская область расположена на северо-западе Армении и граничит с Грузией и Турцией. Она известна своими горами, целебным высокогорным воздухом, зелеными долинами и мягким климатом.
Гюмри расположен в северо-западной части области и является вторым по величине городом Армении. Он несколько раз менял свое название, в 19 веке он был Александраполь, затем в советский период был переименован в Ленинакан, а когда Армения стала независимой страной, название города стало Гюмри. К сожалению, 7 декабря 1988 года страшное землетрясение разрушило город, но после этого ужасного происшествия люди снова встали и снова начали строить город. В Гюмри есть исторический район, где вы можете увидеть старую часть города, здания стоят там с 18 по 19 века.
В Ширакской области находится самая высокая гора в стране — потухший вулкан Арагац с четырьмя вершинами. На Арагаце на высоте в 3 с лишним км находится красивое озеро Кари, куда можно подняться по асфальтированному шоссе от села Бюракан. А в местечке Топарли находится ещё одна милая достопримечательность: дырявый камень Тцак-кар. Согласно поверью, все желания того, кто пролезет сквозь дыру в нём, будут исполнены.
Достопримечательности
Водопад Трчкан
Водопад Трчкан один из самых красивых мест Армении. Он находится между регионами Лори и Ширак. Стоит только один раз побывать здесь, и Вы влюбитесь в него навсегда. Трчкан является самым высоким водопадом Армении. Его также называют Чичканским водопадом, поскольку он падает в реку Чичкан.
Сельские жители, которые живут рядом с водопадом, дали название “Chran” (Ճռան, скрипучий, шумный) из-за его звука.
Люди рассказывают, что река Чичхан была полна форели. В сезон размножения они плавали вверх по течению реки, а затем прыгали с водопада. Поэтому жители решили назвать водопад “Трчкан”, что по-армянски означает прыжок.
Монастырь Мармашен
Монастырь Мармашен, второй крупный храм в Ширакской области, находится в 10 км от города Гюмри. Монастырь расположен в долине реки Ахурян, в красочном месте и окружен густыми деревьями.
Монастырский комплекс был построен в X-XIII вв и считается одним из прекрасных экземпляров средневековой архитектуры Армении. Комплекс состоит из трех церквей, построенных в разные года. Самая крупная из них, церковь Катогике, строилась во времена правления князя Ваграма Пахлавуни. К главному храму примыкал притвор, но, к сожалению, от него сохранились только руины и фундамент.
К северу от Катогике был построен еще один храм. Храм немного меньше главной церкви, однако его также можно считать уникальным архитектурным экземпляром. Последняя маленькая церковь находится к югу от главного храма, точная дата строения церкви неизвестна. Она наиболее поврежденная из трех церквей.
На территории комплекса находятся руины круглого храма, однако сложно определить дату их построения. Храмов такой формы в Армении всего несколько, и все они принадлежат одной эпохе (VII в). Один из таких храмов – храм Звартноц.
Монастырский комплекс был построен во время существования царства Ани, которое, вскоре исчезло. В XI веке монастырский комплекс был разрушен сельджуками, главная церковь была превращена в крепость, и только в 1225 году комплекс был восстановлен.
В XIII веке монастырь снова был разрушен, теперь уже татар-монголами. Начиная с 1870 года, монастырь начали восстанавливать, и возвращать ему былое величие. Сегодня это действующий храм и важная достопримечательность области.
Ереруйк
Недалеко от развалин древнейшей столицы Армении, великого города Ани, находится один из красивейших армянских храмов – Ереруйк. Здесь некогда находился один из крупнейших языческих центров, но после принятия христианства в Армении в 301 году его, как и остальные языческие храмы, снесли и построили ту базилику, развалинами которой мы и по сей день можем восхищаться. Стоит отметить, храм сохранил многое из былой архитектуры – высокие каменные лестницы, как в храме Михра в Гарни, стены, покрытые древними орнаментами, крестами.
Ереруйкская базилика – один из самых ранних сохранившихся христианских памятников в Армении. Она была добавлена в предварительный список Всемирного наследия ЮНЕСКО. Построена из тонкого и выносливого красного туфа из Ани.
Этимологически название Ереруйк может быть связано с дохристианской традицией жертвоприношения, подношения. По другой версии, слово «ереруйк» произошло от армянского слова «ерерал» («шататься»). И действительно, тем, кто смотрел на храм издалека, из-за своеобразной конструкции строения казалось, что храм шатается.
«Шатающееся» здание было одним из ценнейших примеров истории армянской архитектуры. Доказано, что оно было самым большим зданием в средневековой Армении. Вокруг храма существовали ворота, за которыми были другие здания, а также подземные комнаты.
По соседству с храмом на земле заметны щели, под которыми найдены достаточно просторные помещения: входы двух скал находятся в более нижней части. Один из входов разрушен; указанные щели выполняли роль световых (ердик), благодаря которым внутри скал достаточно светло. В стенах сделаны специальные щели, выполняющие роль сидений и полок. В одном из салонов находятся два напротив расположенных камня, которые по виду напоминают стол и два стула с ручками. Однако более вероятно, что это были фрагменты какого-то строения.
Существует версия о том, что храм был посвящен Иоанну Крестителю, который, как известно, крестил Иисуса. По раннесредневековым традициям только здесь разрешалось хоронить умерших до крещения.
Озеро Арпи
Озеро Арпи – таинственная красота, которая находится на северо-востоке Армении. Эта местность известна самой низкой температурой в Республике Армении. Оно расположено на высоте 2025 м над уровнем моря.
Вода образована из источников и ручьев; зимой замерзает. Воды используются для орошения и в целях получения энергии. Здесь размножаются карп и храмуля. В районе озера проживают более 100 видов птиц. Некоторые из них включены в Красную книгу.
Озеро Арпи сегодня – результат вмешательства человека. Благодаря 10-метровому водосливу, построенному в течении реки Ахурян, у выхода озера, уровень воды в озере и количество накопляемой воды увеличилось. Это регулирует течение реки Ахурян и дает возможность выделять больше воды для орошения.
Гюмри
Второй крупный город страны Гюмри стоит почти на самой турецкой границе. Гюмри очень стар и славен долгой историей, в том числе военной. Когда-то этот многолюдный торговый город процветал и мог бы стать украшением любого туристического маршрута по Армении, если бы не вмешательство стихии, следы которого не изгладились и по сей день.
Землетрясение с эпицентром в Спитаке, ставшее трагедией национального масштаба в 1988 г., уничтожило большую часть Гюмри.
Люди жили в здешних местах, согласно историкам, ещё в 6 веке до н. э. Первые письменные упоминания о городе относятся к 8 веку и к восстанию против арабского владычества: тогда город назывался Кумайри. В самом начале русско-персидской войны, Кумайри отошёл к Российской империи, после чего здесь выстроили военное укрепление, а сам город назвали Александрополем: официальный статус города он получил тремя годами позже. При советской власти город переименовали ещё раз — в Ленинакан, и нынешнее имя было возвращено ему только после перестройки.
Первое землетрясение, существенно потрясшее город, произошло в 1926 г. А землетрясение с эпицентром в Спитаке, ставшее трагедией национального масштаба в 1988 г., уничтожило большую часть Гюмри. Все дома выше пяти этажей (то есть преимущественно советские высотки) были разрушены. Жители города потом невесело шутили: «Ленинакан разрушен, а Гюмри остался». В это время Союз разваливался, а Армения находилась в экономической блокаде, и восстановление Гюмри затянулось на долгие годы.
Сегодняшний Гюмри производит неоднозначное впечатление. С одной стороны, здесь приятно и спокойно, а на улицах можно увидеть множество древних домов и современных памятников. С другой стороны, как раз Старый город Гюмри со всей его красотой по-прежнему находится в плачевном состоянии и очевидно требует масштабной реставрации. Увы, от седой старины после землетрясения в Гюмри осталось не так много. И тем не менее в Гюмри есть на что посмотреть. Старые городские кварталы: католический, крестьянский, греческий, турецкий, русский — сохранили несколько старых и интересных домов.
Церковь Всеспасителя (Аменапркич) расположена в самом центре города, на площади Свободы. Это величественное здание с орнаментами, украшающими как стены снаружи, так и красивый интерьер. Колокольню взорвали в советские годы, когда церковь была превращена в концертный зал. Во время спитакского землетрясения Аменапркич была уничтожена практически полностью и до сих пор восстанавливается на государственные средства и частные пожертвования. Во дворе церкви Аменапркич в 2008 г. был поставлен памятник жертвам землетрясения 1988 г., созданный на частные пожертвования.
Церковь Всеспасителя (Аменапркич)
Церковь Богородицы (Сурб Аствацацин) несколько не похожа на остальные городские церкви. Она напоминает собор в Эчмиадзине и была выстроена в 17 веке на центральной площади города. Сегодня рядом с церковью стоят прежние купола, которые упали во время землетрясения.
Церковь Богородицы (Сурб Аствацацин)
Чёрная крепость была заложена в Гюмри при Николае I. Это мощное фортификационное сооружение округлой формы, выстроенное на холме и активно использовавшееся во время русско-турецкой войны. В 20 веке крепость стали использовать в качестве склада боеприпасов российской военной базы, расположенной неподалёку. В настоящее время крепость никак не применяется и понемногу ветшает. С крепостной стены хорошо видны с одной стороны Гюмри, а с другой — турецкая граница за линиями электропередач и монументальная Мать Армения.
Чёрная крепость
Русская часовня Гюмри, что на Холме чести, выглядит довольно необычно для православного храма, напоминая скорее небольшую крепость из чёрного туфа, нежели церковь. Тем не менее в городе она довольно заметна и знаменита: горожане зовут её «сверкающей» или «сияющей» из-за блестящей металлической крыши с куполом-луковкой, бликующим на солнце.
Կարդալ նյութի 2-3 էջի Դասախոսություն 1-ը: Պատասխանել հետևյալ հարցերին՝ Ինչ է ուսումնասիրում լանդշաֆտագիտությունը:
Լանդշաֆտագիտությունը դասում ենք բնական գիտությունների շարքին, և այն ուսումնասիրում է աշխարհագրական լադշաֆտը։
Որոնք են լանդշաֆտագիտության խնդիրները:
Նրա խնդիրն այն է, որ երկիրը դիտել որպես մի բարդ, բազմաթիվ գործոններով հյուսված համակարգ, այն ճանաչել բազմակողմանիորեն, որպեսզի ոչ մի բաց տեղ չմնա։
Ինչ է լանդշաֆտը;
Այն գերմանական բառ է, որը նշանակում է տեղամաս։ Մինչև 20րդ դարը այն հենց այդպես էլ օգտագործել են, բայց 20րդ դարից հետո այն ստացել է բնական տարածքային համալիր իմաստը։
Ինչպես միշտ ուշացած հասա եկեղեցու բակ, բոլորն ինձ էին սպասում, գնում էինք Արագածոտնի մարզ, սկզբում գնացինք Ագարակի ժայռեր, ժայռերի տակ գտնվում էր Ուրարտական դամբարանը դեռ բրոնզե դարից, ժայռի հարևանությամբ գտնվում էր նաև Ամբերդ գետը:Մեր հաջորդ կանգառը Կոշն էր, այնտեղ տեսանք Պետրոս Ականատեսի կանգնեցրած խաչքարը, Նա 1175 թ. – ին երազ է տեսնում որը տարիներ հետո կատարվում է 1195 թվականին և սույն թվականին կանգնեցնում է, իսկ երազը գրված է խաչքարի վրա:Հաջորդ կանգառը Սուրբ Գրիգոր Եկեղեցին էր, գնացինք, տեսանք, վայելեցինք ու գնացինք առաջ:Հաջորդը Արուճի քարավանատունն էր և Թալինի եկեղեցիները, ես արդեն երկրորդ անգամ էի գալիս, բայց Ընկեր Տիգրանի շնորհիվ էլ ավելի շատ բաներ իմացա:Հաջորդը Դաշտադեմի Ամրոցն էր, այստեղ էլ էի եկել, բայց դե Ընկեր Տիգրանը իր պատմածով ապացուցում է ինձ, որ ես չգիտեի ժամանակին թե որտեղ եմ եկել, իսկ այս անգամ ամեն ինչ այլ էր, և ես այնքանով եմ յուրացրել պատմությունը, որ շատ հանգիստ կարող եմ ուրիշներին տանել և պատմել տվյալ վայրի պատմությունը:հետո գնացինք հաց ուտելու, անձրև էր ուզում գալ, բայց հասցրեցինք ուտել և գնալ ավտոբուս:Անձրև էր գալիս բայց էլի տեղեր ունեինք գնալու, մնացել էր Տեղեր գյուղի եկեղեցին և Արշակունիների դամբարանը, մինչև հասանք տեղ անձրևը կտրվեց, այդտեղերի պատմություննել լսեցինք ու գնացինք տուն:Ավարտվեց ևս մի հրաշալի օր։
Почему Олимпийские игры так называются? Почему греческое слово «стадион» понимают люди, которые говорят на разных языках? Почему всегда спортсмены из Греции открывают праздник? Почему из Греции приносят Олимпийский огонь?Первые Олимпийские игры проходили в Греции, в городе Олимпии, в 773 годудо н.э. (до новой эры) в честь бога Зевса. В Олимпии стоялипрекрасные белые здания, был большой стадион, несколько школ,в которых могли заниматься спортсмены. Один раз в четыре годав Олимпии проходили самые известные в Греции спортивныесоревнования – Олимпийские игры. Тысячи мужчин, стариков, детейиз городов и деревень приезжали в Олимпию. Многие приходилипешком. В соревнованиях могли участвовать только мужчиныи мальчики из Греции. Каждый греческий город посылал на соревнования своих спортсменов. Пять дней горел Олимпийский огонь,пять дней продолжались Олимпийские игры, и в Греции был праздник. Олимпийские игры объединяли все греческие города, кончалисьвойны, и в стране наступал мир. В каждом городе ждали новостейиз Олимпии. А в самой Олимпии на стадионе тысячи людей смотрелисоревнования и умели «болеть» совсем так же, как миллионы людей«болеют» на стадионах сейчас, в наше время.Через пять дней уходили и уезжали из Олимпии люди,спортсмены возвращались домой в свои города. Олимпийскихпобедителей встречали как героев. О них пели песни и писали стихи.Время разрушило Олимпию. Только в 1875 году ученые нашлиэто место на земле. Тогда решили опять возобновить Олимпийскиеигры.Первые «новые Олимпийские игры» состоялись в 1896 годуна их родине – в Греции. Так же, как 2000 лет тому назад, онипроходят раз в четыре года. Эти соревнования объединяют людей. Ихсимвол – мир и дружба.
Ռուբինյանների արքայատոհմի հիմնադիրը Ռուբեն 1-ին իշխանն էր:Լեռնային Կիլիկիայում, Ռուբեն Բագրատունին մի բուռ քաջերով պայքարի ելավ հզոր Բյուզանդական կայսրության դեմ, հաղթանակեց և հիմք դրեց Ռուբինյանների անկախ իշխանապետության:Նոր ստեղծված իշխանապետությունը հիմնադրի՝ Ռուբեն Բագրատունու անունով կոչվեց Ռուբինյան: Ռուբենը կառավարման 15 տարիների ընթացքում բազմիցս ջարդեց ոչ միայն բյուզանդական, այլև սելջուկյան զորքերը և ամրապնդեց իր իշխանության դիրքերը տարածաշրջանում:
․ Ի՞նչ քայլեր ձեռնարկեց Ռուբեն 1-ինը։
բյուզանդացիներից ազատագրեց Լեռնային Կիլիկիայի զգալի մասը և հիմնադրեց Կիլիկյան Հայկական իշխանապետությունը, որն ամրապնդեց նրա որդին`Կոնստանդին 1-ինը
Ի՞նչ քայլեր կատարեց Թորոս 1-ինը իշխանապետության ամրացման գործում
Նա Կիլիկյան Հայաստանի սահմաններն ընդարձակեց դեպի հարավ, գրավեց Սիս և Անավարզա քաղաքները՝ վերջինս դարձնելով մայրաքաղաք: Թորոսի և Գող Վասիլի միացյալ զորքերը ծանր պարտության մատնեցին.Կիլիկիա ներխուժած Իկոնիայի սելջուկներին և դուրս քշեցին երկրից:
․ Ինչպիսի՞ քաղաքականություն է վարել Լևոն 1-ինը։
Նա ձեռնամուխ եղավ Դաշտային Կիլիկիայի նվաճմանը: Այստեղ հայերը բախվեցին խաչակիրների և բյուզանդացիների հետ: Խաչակիրներն առաջին արշավանքի ժամանակ Դաշտային Կիլիկիայի արևելյան շրջանները խլել էին սելջուկներից և հաստատվել այնտեղ: Լևոնը բյուզանդացիներից գրավեց Մսիս, Ադանա և Տարսոն քաղաքները: Երկարատև ու համառ պայքարից հետո Կիլիկյան Հայաստանի սահմանները հարավում հասան մինչև Միջերկրական ծով Բյուզանդիան չէր կարող հաշտվել Կիլիկիայի և Ասորիքի կորստի հետ: Գրնանը բյուզանդական մի մեծ բանակով գրավեց Դաշտային Կիլիկիայի մի շարք քաղաքնր: Լևոնը հայկական փոքրաթիվ ուժերի հետ ամրացավ Վահկա բերդում, որի պաշտպանությունը տևեց վեց ամիս: Ի վերջո Վահկան ևս հանձնվեց: Լևոնը կնոջ և երկու որդիների՝ Ռուբենի ու Թորոսի հետ շղթայակապ տարվեց Կոստանդնուպոլիս: Կիլիկիայում ստեղծված հայկական պետությունը մի քանի տարով դադարեց գոյություն ունենալ: Լևոն 1-ինը, հաջողությամբ պայքարում էր ոչ միայն թուրք սելջուկների ու բյուզանդացիների, այլև նոր հակառակորդների` Երուսաղեմի թագավորության և Անտիոքի խաչակիր դքսության դեմ, որոնք փորձում էին տիրանալ Դաշտային Կիլիկիային:
Ի՞նչ տվյալներ կային Թորոս 2-րդի մասին։
Նա համախմբելով անջատ իշխաններին, կազմավորեց 30 հազարանոց մշտական բանակ, ամրապնդեց երկրի պաշտպանունակությունն ու միասնականությունը:Թորոս II–ը իր շուրջը համախմբված հայկական փոքրաթիվ զորախմբով պայքար սկսեց բյուզանդացիների դեմ: Մի քանի տարվա ընթացքում նա գրավեց Վահկան,Անավարզան, Մսիսը, Տարսոնը:Կիլիկիա մտավ բյուզանդական մի մեծ բանակ, որին միացան նաև Արևմտյան Կիլիկիայի հայ իշխանների տրամադրած զորքերը և պաշարեցին Մասիս քաղաքը: Մթությանքողի տակ Թորոսը հակահարձակման անցավ և ջախջախեց բյուզանդական զորքերը: Թորոս II–ը նշանակալից գործ կատարեց: Նա վերականգնեց հայկական պետությունը : Նրա օժանդակությամբ 1151 թ. հայոց կաթողիկոսության մշտական նստավայր դարձավ Հռոմկլա բերդաքաղաքը (Անիի Բագրատունյաց թագավորության անկումից հետո հայոց կաթողիկոսությունը մշտական նստավայր չուներ):
Վերլուծեք Մլեհի վարած քաղաքականությունը։
Մլեհը վարեց ազգակերտման քաղաքականություն և անողոք գտնվեց օտարազգիների հանդեպ։ Մլեհը Պապ թագավորից հետո թերևս երկրորդն էր, որը կորողացավ մարտահրավեր նետել հայ իրականության մեջ արմատացած կարծրատիպին, թե հայրենիքի միակ պաշտպանը քրիստոնեությունն է, քաղաքականությունն ու կրոնական դոգմատիզմը միևնույն բաներն են: Նա հանուն իր երկրի շահերի դաշնակցեց հենց մահմեդական հզոր տիրակալի հետ և պայքար սկսեց քրիստոնյա խաչակիրների դեմ:Մլեհ իշխանի համար առաջնայինը ազգն էր ու պետությունը: Ամեն ինչ հանուն ազգի և պետության, ոչ մի բան պետությունից դուրս: Եվ հենց Մլեհը ստեղծեց քաղաքական ու տնտեսական այն հիմքերը, որով էլ հետագայում նրա եղբորորդին` Լևոն Բ Մեծագործը Կիլիկիան հռչակեց թագավորություն:Նրա վարած քաղաքականությունը և բարեփոխումները նպաստեցին հայոց պետության ամրապնդմանն ու հզորացմանը։ Սակայն այդ քաղաքականությունից, հատկապես իսլամական երկրների հետ դաշնակցելու քայլերից դժգոհ բարձրաստիճան հոգևորականները և իշխանները դավադրություն կազմակերպեցին և սպանեցին նրան։
Ներկայացրեք Հեթումյանների դավաճանության ձեր մեկնաբանությունը, Ռուբեն 3-րդի և Լևոն 2-րդի գործողությունները։
Հեթումյանների և Ռուբինյանների միջև պայքարը երկար տևեց, երբեմն էլ հասավ արյունահեղ բախումների: Սակայն Ռուբինյաններն անգերազանցելի ու հզոր էին Լեռնային Կիլիկիայում:
Լևոնը եղել է երկրի կարևոր բերդ՝ Կապանի տերը, աջակցել եղբորը՝ պետության պաշտպանության ու կառավարման գործերում։ Ռուբեն Գ-ի գերությունից հետո երկրի իշխանությունը կենտրոնացրել է իր ձեռքում։ Լևոնի և Հեթումյան իշխան Բակուրանի ջանքերով Անտիոքից վերադարձած Ռուբեն Գ-ն իշխանությունը կամովին հանձնել է Լևոնին, քաշվել է Արքակաղնի վանք։ Ռավին դաշտում Լևոնը ջախջախեց Կիլիկիայի Հայոց Իշխանություն ներխուժած Իկոնիայի թուրքմեն հրոսակներին, որոնց գլխավորում էրշ էմիրը, ազատագրեց հայաբնակ մի քանի շրջաններ։Լևոնը հաղթեց և կախման մեջ դրեց Կիլիկիա ներխուժած՝ Հալեպի և Դամասկոսի սուլթանին։։
Իր ո՞ր քայլերի համար է Լևոն 2-րդին տրվել Մեծագործ տիտղոսը․ արդարացնո՞ւմ եք այն։
Լևոն Բ-ի հրամանով վերաշինվել են հին վանքերն ու բերդերը և կառուցվել նորերը: Նա ստեղծել է մշտական հզոր բանակ, հաստատել ռազմական ուսուցման որոշակի կարգ ու կանոն, կանոնավորել արքունի գործակալությունները, բարեկարգել տնտեսական կյանքը, առևտրական արտոնյալ պայմանագրեր կնքել Վենետիկի, Պիզայի, Ջենովայի և վաճառաշահ այլ քաղաքների ու երկրների հետ, կազմակերպել առևտրական նավատորմիղ, բացել վարժարաններ, դպրատներ։Ես արդարացնում եմ քանի որ նա շատ բան է աչել իր երկրի համար։
1. Я хочу рассказать о друге, с которым знакома с детства. 3. Мне нравится девушка, с которой я могу свободнообщаться 4. Эти письма прислали мои друзья, с которыми дружу около 5 лет. 5. Я пойду на выставку сдрузьями, с которыми не виделись несколько месяцев
1. Марина, ты, кажется, увидишь сегодня Нину? Передай ей, пожалуйста, эти книги. 2. Антон отдай мне журнал, который он взял на прошлой неделе, поэтому я мог дать тебе его. 3. Джон последний экзамен на следующей неделе, я знаю, что в каникулы он хочет поехать домой. Ты можешь создать с ним сувениры своим родителям. 4. Молодой инженер создал интересный проект моста.
